Inenten op maat 

Inenten op maat d.m.v. een titerbepaling. 

​

In een regulier inentingsschema worden pups ingeënt op een leeftijd van 6, 8 en 12 weken, tegen de ziektes dispenser, hepatitis en parvo (DHP). Dit wordt gedaan in de hoop dat in ieder geval 1 van die 3 momenten goed aanslaat. De natuur heeft het namelijk zo geregeld, dat de pup deze antistoffen van de moeder mee krijgt voor de 1e paar weken (de maternale antistoffen), maar deze nemen vanaf ongeveer een leeftijd tussen 10-20 weken geleidelijk af. Zolang deze nog aanwezig zijn, slaat de inenting die ze krijgen niet aan. 

​

Het enten volgens de reguliere manier heeft daardoor 2 grote nadelen:

•  Het risico dat de pup tot de eerstvolgende enting (een jaar later), onbeschermd rond loopt.

• Een enting is best een belasting voor het immuunsysteem, wat prima is als het echt noodzakelijk is, maar zonde als het gegeven wordt, zonder dat het nut heeft.

​

Het is tegenwoordig mogelijk om met slechts 1 druppel bloed, binnen een half uur te weten, of een pup nog voldoende beschermd is door de maternale antistoffen en te meten wanneer deze tot nul gezakt is, om het juiste moment te bepalen om de pup in te enten.

​

Eén inenting, gegeven op het juiste moment, kan bescherming bieden voor het hele leven!

​

In de praktijk ziet het er als volgt uit:

• Als fokker zal ik de pups tussen 6-7 weken voor de 1e keer laten titeren.

• De pups waarbij op dat moment de antilichamen voor parvo tot 0 zijn gezakt, zullen een DHP enting krijgen + 2 weken daarna een controle titer, om zeker te weten dat de enting goed is aangeslagen.

• Pups waarvan op dat moment de antilichamen nog voldoende aanwezig zijn, zullen 2 weken daarna, nogmaals getiterd worden. Is het dan gezakt tot 0? Dan krijgen ze de enting + verzoek om na 2 weken een controle titer uit te voeren.

• Is het nog steeds niet voldoende gezakt? Dan zijn ze nog beschermd en heeft inenten op dat moment geen enkel nut. Dan hoop ik dat de pupkoper dit verder oppakt, om de pup 2 weken daarna (10wkn) te laten titeren en op het juiste moment te laten inenten.

​

Eenmaal op het juiste moment ingeënt, wordt het aangeraden om na een jaar nog een controle titer te doen en vervolgens eens per 3 jaar.

​

Een titer met handtekening en stempel van de dierenarts in het paspoort, is net zo geldig voor shows, sport en reizen naar het buitenland, als een reguliere inenting.

​

Voordelen:

• Zekerheid van bescherming

• Minder belastende stoffen in het kleine puppylichaam

• Eenmaal beschermd: vrijwel altijd levenslang beschermd en uiteindelijk ben je ook nog eens goedkoper uit.

​

Nadelen:

• In het begin zijn meerdere bezoeken aan de dierenarts nodig, om het juiste moment te bepalen.

• Niet elke dierenarts wilt of kan inenten op maat. Er is kennis en ervaring nodig om de test op de juiste manier af te lezen en vooral het op de juiste manier toe te passen. Via deze link vind je een overzicht van dierenartsen die gewend zijn te werken met een titerbepaling voor het inenten op maat. 

​

​

​

Ontwormen

Ontwormen op maat d.m.v. onderzoek

​

Ontwormen kan niet preventief!

​

Het is dus niet zo dat je met ontwormen de hond voor een bepaalde tijd beschermd tegen wormen. Met de ontworming dood je de wormen die op dat moment aanwezig zijn. Een dag later kan de hond opnieuw een wormbesmetting oplopen. (Wat bij een goede weerstand, niet direct erg hoeft te zijn trouwens.)

​

Ontwormen heeft dus weinig zin, als er op dat moment geen wormen aanwezig zijn. Dit is gemakkelijk te testen door via 't woud / wormbestrijding.nl een ontwormingskit aan te vragen. Hiermee stuur je een beetje ontlasting op en een paar dagen later heb je een passend advies.

​

In het nest zullen de pups en moederhond enkele keren getest worden op wormen en waar nodig, tegen wormen behandeld worden. Ook giardia zal hierin meegenomen worden en vlak voordat de pups naar hun nieuwe eigenaren vetrekken, zullen zij nogmaals getest worden, zodat ik zeker weet dat zij zonder wormen of giardia parasieten het nest verlaten.

​

Ook hier: meten is weten en hoe minder chemische middelen, hoe beter voor dier en milieu.

​

Want dit komt uiteindelijk allemaal weer in ons drinkwater en ons eten terecht en bij overmatig gebruik kunnen wormen resistent worden, wat moeten we dan bij echte vervelende wormbesmettingen?

​

Mijn advies is om 2x per jaar een ontlastingsonderzoek te laten doen. Zijn er geen wormen aangetroffen? Dan hoef je niks te doen.